گل گلایل (۵۰ شاخه)

علاوه بر ایران در آناتولی، عراق، قفقاز و ترکمنستان می رویند. گیاهی است علفی که از جوانه های جانبی و فرعی در روی پداژه حاصل می شود. تعداد برگ ها ۱ تا ۱۲ عدد است که در قاعده همدیگر را می پوشانند. گل آذین سنبله ای است و از انتهای ساقه گلدهنده حاصل می شود. به جز رنگ آبی واقعی و سبز، سایر رنگ های آن وجود دارد. اندازه گلچه ها از حد مینیاتور با  قطر حدود ۲ سانتی متر، که به فاصله زیاد روی ساقه های نازک منفرد یا دارای چند انشعاب قرار دارند، تا انواع درشت با ساقه به طول ۲ متر و گلچه های با قطر ۱۸ سانتی متر یا بیشتر که در دو ردیف قرار گرفته اند وجود دارد. هر گلچه، ۶ گلبرگ نما دارد که دو تا در بالا، دوتا در وسط به نام بال و دوتا در پایین به نام آویزیا لب قرار دارند. هر گلچه به وسیله دو غلاف سبز پوشیده شده است. این گل جزو گل های سوخوار ماندنی محسوب می شود.